“Κι εμένα τι με νοιάζει;”. Αυτή η φράση
κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα στο μυαλό των περισσότερων νέων, καθώς
γύρω μας εξελίσσεται ο ατέρμονος “διάλογος” για το ασφαλιστικό.
Διάλογος μεταξύ κυβέρνησης και εργοδοτών, μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, αλλά σίγουρα όχι μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας.Είμαστε λοιπόν τόσο αναίσθητοί; Αναίσθητοι, όχι. Άνεργοι, ναι.
Με τα ποσοστά ανεργίας στους νέους, σύμφωνα με την Eurostat, στο 49.5%, με τους περισσότερους να απασχολούνται σε προγράμματα τύπου voucher όπου δεν σου δίνουν συντάξιμα ένσημα, με τους υπόλοιπους που καταφέρνουν να βρουν μια δουλειά να απασχολούνται ανασφάλιστοι, η σύνταξη παραμένει ένα όνειρο θερινής νυκτός.
Το μόνο, ίσως, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι μπορεί να αγγίξει τους νέους σήμερα, όσον αφορά το ασφαλιστικό, είναι το ότι κόβεται η σύνταξη της μαμάς/μπαμπά – παππού/γιαγιάς, το μόνο σταθερό εισόδημα για την ελληνική οικογένεια σήμερα.
Σωστά; Και πάλι όχι!
Προφανώς και όλα τα παραπάνω αποτελούν αλήθειες. Αποτελούν την πραγματικότητα την όποια έχτισαν αργά και μεθοδικά όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών και τα Μνημόνια της τελευταίας 6ετίας.
Αυτή, όμως, η πραγματικότητα δεν μας κάνει! Είναι η πραγματικότητα στην οποία η γενιά μας δεν χωράει. Είμαστε για αυτούς η γενιά που θα πρέπει να θυσιαστεί για να συνεχίσει το σύστημά τους να διαιωνίζεται.
Ο υπουργός εργασίας, Γιώργος Κατρούγκαλος, είπε μισή μεγάλη αλήθεια. Το ασφαλιστικό είναι ταξικά μεροληπτικό, αλλά υπέρ του κεφαλαίου.
Αυτό, λοιπόν, το νομοσχέδιο δεν αποτελεί απλά μία ακόμα νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση, αλλά ακόμα μία “ταφόπλακα” για τη γενιά μας, ωθώντας ακόμα περισσότερους νέους και νέες στη μετανάστευση ή την μαύρη εργασία.
Γιατί πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που αναγκάζει όλους τους νέους εργαζόμενους να καταβάλουν υπέρμετρες εισφορές ακόμα και με μηδενικό εισόδημα , καθώς θέτει υποχρεωτική εισφορά ακόμα και στους άνεργους ελευθέρους επαγγελματίες, ενώ αυξάνει τις εισφορές για τους νεοεισερχόμενους.
Γιατί ούτε αυτό το νομοσχέδιο καθιστά τα Ταμεία και εν γένει την κοινωνική ασφάλιση ως κοινωνικό αγαθό βιώσιμη.
Γιατί αποτελεί ακόμα ένα βήμα προς την καθιέρωση του μοντέλου των ιδιωτικών ασφαλίσεων.
Αφού, λοιπόν, τα σχέδιά τους, δεν μας χωρούν, ας τα ανατρέψουμε.
Επειδή, λοιπόν, μας νοιάζει συμμετέχουμε όλοι και όλες το Σάββατο 16 Ιανουαρίου στις 12:00 στην Ομόνοια, στο συλλαλητήριο που καλεί η ΑΔΕΔΥ ενάντια στο ασφαλιστικό.
brigada.gr
