Στη σφαίρα του πραγματικού ωστόσο, είναι αλήθεια ότι η ακύρωση της μεταρρύθμισης Γιαννίτση δημιούργησε τους όρους για την απονομιμοποίηση της κυβέρνησης Σημίτη.
Η πολιτική σημασία του σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό είναι προφανής και σήμερα.
Για την ουσία του σχεδίου, τουλάχιστο σε ό,τι αφορά στους ελεύθερους επαγγελματίες, δε νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο παρερμηνείας:
Πλήρης αφανισμός.
Αν θεωρήσουμε ότι ένας μέσου βεληνεκούς ελεύθερος επαγγελματίας είναι σε θέση μέσα στην κρίση να έχει ετήσιο εισόδημα π.χ. 20.000 ευρώ, τότε η ετήσια ασφαλιστική επιβάρυνση φθάνει στα 6990 ευρώ. Σημειωτέον ότι ο αντίστοιχος φόρος είναι 5800 ευρώ. Με τα υπόλοιπα [20000 - (6990+5800=)] 7210 ευρώ, ο καλός αυτός συνάδελφος καλείται να πληρώσει το τέλος επιτηδεύματος, το νοίκι του σπιτιού του, τα κοινόχρηστα, το ρεύμα και το νερό του σπιτιού του και - τέλος - να ζήσει.
Αδύνατον.
Μπορεί κανείς να φανταστεί τη θέση όσων τυχαίνει να έχουν ετήσιο εισόδημα μικρότερο των 20.000 ευρώ, που σίγουρα δεν είναι και λίγοι.
Είναι προφανές ότι η εξίσωση δε βγαίνει, το πρόγραμμα δε βγαίνει
Είναι κρίσιμο πολιτικά το σχέδιο να μην περάσει, δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει.
Vassilis Papastergiou
