Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Νόμοι α λα καρτ

Υπό αμφισβήτηση τίθεται ξανά η ισονομία μεταξύ κρατουμένων στις φυλακές, αυτή τη φορά στο καθεστώς χορήγησης αδειών. Είναι γνωστό ότι σύμφωνα με όλες τις διακομματικές επιτροπές που έχουν κατά καιρούς εξετάσει τις επιδράσεις των αδειών, ο θεσμός αυτός θεωρείται εξαιρετικά επιτυχημένος, σε ποσοστό 98%. Αυτό σημαίνει ότι οι παραβιάσεις δεν ξεπερνούν παρά μόλις ένα 2%.
Ο νόμος είναι εξαιρετικά σαφής και προβλέπει ότι οι άδειες χορηγούνται έπειτα από απόφαση του τριμελούς πειθαρχικού Συμβουλίου των φυλακών (διευθυντής, κοινωνικός λειτουργός, εισαγγελέας). Υπάρχει επίσης πρόβλεψη για εισαγγελικό βέτο στην απόφαση (αρ. 54-58 Ν. 2776/99).
Οι ολιγοήμερες άδειες, ειδικά στους ισοβίτες, χορηγούνται αφού εκτίσουν πρώτα 8 έτη ποινής και εφόσον α) δεν εκκρεμεί ποινική διαδικασία σε βαθμό κακουργήματος, β) δεν εκτιμάται κίνδυνος για τέλεση νέων αδικημάτων κατά τον χρόνο της άδειας και γ) δεν συντρέχουν λόγοι που να συνηγορούν στο ότι θα γίνει κακή χρήση της άδειας.

Οσον αφορά την απόφαση για απόρριψη άδειας, οφείλει να είναι ειδική και αιτιολογημένη, αλλά και να δίνεται στον κρατούμενο κάθε δημόσιο έγγραφο μέσα στο προβλεπόμενο διάστημα, ενώ ο κρατούμενος μετά διάστημα 2 μηνών μπορεί να υποβάλει νέο αίτημα. Αυτά πάνω-κάτω είναι όσα επιβάλλει ο νόμος.

Το σκεπτικό

Ο ισοβίτης Δημήτρης Κουφοντίνας, καταδικασμένος με τον Νόμο 187 Α περί εγκληματικής οργάνωσης, εκτίει την ποινή του από τον Σεπτέμβριο του 2002, έχοντας πλέον συμπληρώσει 13 χρόνια κάθειρξης, και για πολλοστή φορά ζήτησε άδεια τον Αύγουστο του 2015.
Η απορριπτική απάντηση δόθηκε στον κρατούμενο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Ωστόσο, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και γεννά πολλά ερωτήματα το αργοπορημένο σκεπτικό του Συμβουλίου που αρνείται τη χορήγηση διότι ο Δ. Κουφοντίνας «δεν παρέχει εχέγγυα καλής χρήσης της τακτικής αδείας δεδομένου ότι στο πρόσφατο παρελθόν έχει δημοσιοποιήσει (με αναρτήσεις κειμένων στο διαδίκτυο) υποστηρικτικές απόψεις υπέρ της δράσης και των απόψεων άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων (ΕΛΑ), Πυρήνες της Φωτιάς, με μέλη των οποίων συγχρωτίζεται και εντός της φυλακής και συγκεκριμένα στον χώρο που κρατείται, όπου και τοποθετήθηκε μετά από δικές του έντονες πιέσεις.
Επιπροσθέτως, κατά τη γνώμη δύο μελών του συμβουλίου (Προέδρου και Διευθύντριας), συμπλήρωσε τον απαιτούμενο ελάχιστο χρόνο κράτησης την 5/9/2015 σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 55 παρ. 1 του Ν. 2776/99, όπως ισχύει, καθότι η έκτιση ποινής είναι αυτή της ισόβιας κάθειρξης και έκτισης πρόσκαιρης κάθειρξης 25 ετών και συνεπώς για χορήγηση τακτικής άδειας απαιτείται πραγματική έκτιση 8 ετών από την ποινή της ισόβιας κάθειρξης και του 1/5 από την ποινή της πρόσκαιρης κάθειρξης και ως εκ τούτου απαιτείται περαιτέρω δοκιμασία προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι η καλή συμπεριφορά που επιδεικνύει εντός του καταστήματος δεν είναι προσχηματική».

Η ουσία

Το Συμβούλιο εξάγει το συμπέρασμα ότι δεν θα κάνει καλή χρήση ο κρατούμενος από το γεγονός ότι γράφει στο διαδίκτυο.
Αν το Συμβούλιο έμπαινε ελάχιστα στον κόπο να διαβάσει αυτά που γράφει ο Δ. Κουφοντίνας, θα έβλεπε ότι τα μόνα υποστηρικτικά κείμενα είναι εκείνα που αφορούν την υπεράσπιση δικαιωμάτων και ειδικά τις άδικες προφυλακίσεις συγγενών κρατουμένων.
Επίσης είναι γεγονός ότι το 2002 στα ειδικά απομονωμένα κελιά του υπογείου των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, μέχρι και το 2011, κρατήθηκαν κι άλλα μέλη της οργάνωσης, οπότε και αποφυλακίστηκαν, πλην 4 (μαζί με τον Δ.Κ.). Αρχές Απριλίου του 2011 φεύγουν όλοι και παραμένει μόνος του, χωρίς να βλέπει άνθρωπο για ενάμιση χρόνο, μέχρι και τον Απρίλιο 2013, που μεταφέρεται εκεί ένα μέλος του Επαναστατικού Αγώνα κι όχι φυσικά του ΕΛΑ, αφού όσοι κατηγορήθηκαν για τον ΕΛΑ τελικά αθωώθηκαν.
Στις 2/1/2015 με τον Νόμο Αθανασίου, μεταφέρεται στις φυλακές απομόνωσης τύπου Γ στον Δομοκό. Τελικά, τον Αύγουστο του 2015 (μετά την κατάργηση των φυλακών αυτών), μεταφέρεται στον Αυλώνα, από όπου χωρίς εμφανή αιτία και παρά τη θέλησή του οδηγείται ξανά στα ειδικά κελιά του Κορυδαλλού.
Την επόμενη ημέρα και συγκεκριμένα στις 5 Αυγούστου υποβάλλει αίτημα επιστροφής στον Αυλώνα, το οποίο ακόμα εκκρεμεί. Παρ’ όλα αυτά τώρα, κατηγορείται για τις «σχέσεις» του με φυλακισμένους άλλων οργανώσεων, που είναι άλλωστε και οι μόνοι κρατούμενοι, εκτός από τον ίδιο, των ειδικών κελιών.
Τέλος, η αναγκαστική πρόσθεση ετών σε έναν άνθρωπο με μία και μόνη συνολική καταδίκη δεν προκύπτει από κανένα σημείο του Νόμου περί αδειών. Ολα τα επιχειρήματα της απόρριψης αυτής της άδειας είναι παντελώς αστήρικτα σύμφωνα και με τους συνηγόρους του Δ. Κουφοντίνα, οι οποίοι τώρα μελετούν τον τρόπο που θα προσφύγουν ξανά για το νόμιμο δικαίωμα του πελάτη τους.
Εμείς απλώς θυμίζουμε ότι άσχετα με τις πράξεις για τις οποίες καταδικάστηκε ο Κουφοντίνας ως μέλος της «17 Νοέμβρη», σαν κρατούμενος δεν έχει υποπέσει ποτέ σε οποιοδήποτε παράπτωμα μέσα στη φυλακή, ενώ την περίοδο των συλλήψεων και της αναζήτησής του από τις αρχές παρουσιάστηκε μόνος του στη ΓΑΔΑ αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη για τις ενέργειες της οργάνωσης, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εγώ και τέλος».
Αυτό το προσωπικό τέλος, εξάλλου, απορρέει και από το βιβλίο του. Την ίδια στιγμή και σύμφωνα με τον Νόμο του 1999, οι άδειες άρχισαν ξανά να χορηγούνται και στους ισοβίτες, χωρίς προσθέσεις και χωρίς ποινικοποίηση έστω και μιας «καλημέρας» που ανταλλάσσουν μεταξύ τους μέσα στους τοίχους της φυλακής.
Φαίνεται, τελικά, για άλλη μία φορά, ότι και ο Νόμος για τις άδειες ισχύει κατά περίπτωση, όπως και η συλλογική ευθύνη στην περίπτωση που κάποιος έτυχε να τον παραβιάσει.
efsyn.gr